συνωρίδα

συνωρίδα: η / συνωρίς, -ίδος, ΝΜΑ, και ξυνωρίδα Ν, και αττ. τ. ξυ νωρίς Α

1. ζευγάρι αλόγων ζεμένων στο ίδιο όχημα

2. (κατ' επέκτ.) κάθε ζεύγος («τέκνων ἀποσπάσας μου τὴν μόνην ξυνωρίδα», Σοφ.)

3. (στην αρχ.) άρμα που έσυραν δύο άλογα

νεοελλ.

(συν. με ειρωνική σημ.) δυάδα αδελφών, αχώριστων φίλων ή συνεργατών, δίδυμο

μσν.

κοινότητα μοναχών

αρχ.

1. (απλώς) ζεύγος αλόγων ή άλλων ζώων, όπως ημιόνων, ελεφάντων κ.ά.

2. (κυριολ. και μτφ.) καθετί το οποίο συνδέει δύο πράγματα (α. «πέδας τε χεροῑν καὶ ποδοῑν ξυνωρίδα», Αισχύλ.

β. «ὅπου γὰρ ἰσχὺς συζυγοὺσι καὶ δίκη, ποία ξυνωρὶς τῶνδε καρτερωτέρα;», Αισχύλ.)

3. νόμισμα με την εικόνα ή τον τύπο ζεύγους αλόγων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συνήορος / συνᾱορος «στενά συνδεδεμένος» με συναίρεση τών -ηο- σε -ω- + κατάλ. -ὶς, -ίδος (πρβλ. πινακ-ίς)].

Игры ⚽ Нужна курсовая?

συνωρίδα — συνωρίς pair of horses fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνωρικεύομαι — και αττ. τ. ξυνωρικεύομαι Α οδηγώ συνωρίδα ή επιβαίνω σε συνωρίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < συνωρίς, ίδος μέσω ενός αμάρτυρου επιθ. *συνωρικός] … Dictionary of Greek
συνωριστής — ὁ, Α [συνωρίζω] 1. αυτός που οδηγεί συνωρίδα 2. (για ζώα) αυτός που έλκει συνωρίδα («ἡμίονοι συνωρισταί», πάπ.) … Dictionary of Greek
ξυνωρίδα — η (Α ξυνωρίς, ίδος) βλ. συνωρίδα … Dictionary of Greek
συνωριαστής — ὁ, Α αυτός που οδηγεί συνωρίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < συνωρίς, ίδος + κατάλ. ιαστής μέσω ενός αμάρτυρου ρ. *συνωριάζω] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias